اعدام کمونیست های دستگیر شده در شانگهای به وسیله ملی گرایان چینی
چین؛ شانگهای؛ 31 دسامبر 1948
پس از مدتها درگیری کمونیست ها با دولت چین؛ "چیانگ کای شک" رییس دولت رسمی چین، از مائو (رهبر کمونیست ها) دعوت کرد تا پیمان صلح امضا کنند.
مائو شخصاً سوار بر هواپیما به نانجینگ مرکز دولت گومین دانگ رفت و پیمان صلح امضا کرد ولی پس از مدتی ملیها شروع به ترور اعضای حزب کمونیست و در برخی مواقع حمله نظامی به دفاتر این حزب کردند.
در این گیر و دار اتفاق بسیار غیر منتظرهای افتاد و با وقوع جنگ جهانی دوم ژاپن به داخل چین لشکر کشید.
بنابراین این دو اختلافات را کنار گذاشته و علیه ژاپن وارد عمل شدند. اما آنچه که اتفاق افتاد شکستهای پی در پی نیروهای گومین دانگ و پیروزیهای کمونیستها بود.
چرا که نزدیکان "چیانگ کای شک" تا خرخره در فساد مالی دست و پا میزدند و بودجهای که باید به مصرف جنگ میرسید توسط نزدیکان چیانگ کای شک دزدیده میشد.
به دنبال این اتفاقات از طرف "چیانگ کای شک" دستور صادر شد که در جبهه ها کمونیستها را از پشت بزنند!!
این کارهای او فقط باعث شکست چین شد در صورتی که کمونیستها ایستادگی قابل ملاحظهای کرده بودند و این دستور به خاطر کمرنگ کردن شکستهای گومین دانگ صادر شد.
سرانجام کمونیستها در کیانگسی (جیانگشی) گرد هم آمدند ولی چیانگ کای شک به آنان حمله کرد و به ناچار کمونیستها راهپیمایی طولانی (۱۰۰۰ کیلومتر با پای پیاده) را براه انداختند تا از دست نیروهای مهاجم فرار کنند و این در حالی بود که شوروی همچنان توصیه به اتحاد میکرد.
در این هنگام مائو اعلام کرد ۶ ماه بعد همه رهبران کمونیست چین در پکن جمع شوند و کنفرانسی را برگزار کنند و این در حالی گفته میشد که پکن در دست نیروهای ملی بود!
اما کمونیستها به وعده خود عمل کردند و در کمتر از ۶ ماه پکن توسط فرمانده نیروهای کمونیست شمال شرق لین بیائو تصرف شد و نیروهای کمونیست به سمت جنوب یعنی نانجینگ پایتخت گومین دانگ سرازیر شدند .
البته بعد از پیوستن نیروهای کمونیست مرکز چین به این نیروها در این هنگام که چیانگ کای شک کار را تمام شده میدید دستور انتقال پایتخت به تایوان را صادر کرد و به جزیرهای که در آن زمان فرمز(Formz) خوانده میشد گریخت.